Diaryonline

12 สิงหาคม 2552
วันนี้เป็นวันเสาร์กะว่าจะไม่ต้องตื่นเช้า แต่ก็ต้องตื่นเช้าจนได้เพราะต้องไปเรียนพิเศษ 08.00น.ก็เลยต้องตื่นก่อน วันนี้ที่เรียนพิเศษเงียบมาก เพื่อนไม่ได้ไปเรียนตั้งหลายคน ต้องมาที่โรงเรียนไม่รู้ว่ามาทำอะไร ไปเรียนพิเศษก็มีเพื่อนที่เรียนอยู่1เอง ไม่มีใครคุยด้วยเลย เพราะปกติถ้าเพื่อนคนอื่นอยู่ด้วยจะ พูดมาก แล้วห้องมันจะไม่เงียบ ก็เลยรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ แต่ก็พอเรียนเสร็จก็ไปที่โรงเรียนราษฎร์วิทยามารอเพื่อนนีดเพื่อนไว้ก็ไปขี่จักรยานเล่นในตลาด แต่ก็ต้องรีบหน่อยเพราะเพื่อนต้องไปเรียนต่อ หลังจากที่เพื่อนไปเรียนต่อแล้ว ก็กลับบ้านมานั่งทำงานฟิสิกส์้ยอะมาก ทำจนเย็นแล้วก็ทำงานคอมต่อ ชีวะ คณิต จากนั้นก็กินข้าว อาบน้ำ นอน

ตุ๊ดตู่ผู้น่ารัก

ในตัวเมืองชุมพร ไม่มีใครไม่รู้จักตุ๊ดตู่ ตุ๊ดตู่เป็นคนขยัน นิสัยดี ถึงแม้ตัวเองจะไม่ค่อยเต็ม แต่ก็มีปัญญาหาเลี้ยงชีพด้วยตัวเอง ไม่เหมือนกับคนที่ปกติดี สมประกอบทุกอย่าง ใช้วิธีหากินโดยทุจริต ตุ๊ดตู่เป็นคนที่กตัญญู ที่ตุ๊ดตู่ออกจากบ้านมาเพราะไม่อยากเป็นภาระกับครอบครัว แต่ไม่เหมือนคนบางคนไม่ยอมทำงานแล้วก็ยังเป็นภาระกับครอบครัว พอตุ๊ดตู่ออกมาจากบ้าน ตุ๊ดตู่ก็มาอาศัยอยู่ในโรงแรมชัยประเสริฐ ซึ่งเป็นที่พักพิง ตุ๊ดตู่ตื่นตั้งแต่ตี 5 ทุกวัน เพื่อไปเก็บขวดมาขายเลี้ยงชีพ และระหว่างทางก็มีแม่ต้าใจดีนำของที่ตัวเองขายมาให้ตุ๊ดตู่เป็นอาหารเช้า บางคนให้ตุ๊ดตู่มาตลอด 5 ปี แล้วตุ๊ดตู่ก็ไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้กับใคร แล้วยังทำประโยชน์ให้แก่สังคม โดยการกวาดถนนทุกวัน ตุ๊ดตู่วันหนึ่งอาบน้ำทั้งหมด 6-7 ครั้ง แล้วทุกๆเย็นตุ๊ดตู่จะไปออกกำลังกายกับพี่เลิศ ด้วยความที่ตุ๊ดตู่เป็น จึงทำให้คนและชาวบ้านในจังหวัดชุมพร หรือคนที่ดูคนค้นคน ถึงแม้จะไม่ได้เจอหน้าดูผ่านทางรายการก็รู้สึกชอบตุ๊ดตู่

อยู่กับก๋ง

ก๋ง ชายชราชาวจีนที่อพยพเข้ามาประเทศไทย ตั้งแต่สมัยก่อนสงครามโลก ก๋งเป็นช่างฝีมือ ประกอบอาชีพหลักคืองานซ่อมเซรามิค อันเป็นวิชาที่ติดตัวมาจากเมืองจีน ความคิดอ่านที่กว้างไกลและความเมตตาของก๋ง ทำให้ก๋งได้รับการนับหน้าถือตาจากผู้คนมากมายในชุมชนห้องแถวที่อาศัยอยู่ ซึ่งผลบุญนี้ได้ตกมาถึง หยก เด็กกำพร้าที่ก๋งได้อุปการะไว้ หยกเติบโตอย่างอบอุ่นภายใต้การเลี้ยงดูของก๋ง แต่เขาก็ยังรู้สึกถึงความไม่สมบูรณ์ของตัวเอง หยกมักสงสัยว่าทำไมตนจึงไม่มีพ่อแม่เหมือนคนอื่น จนวันหนึ่งหยกได้พบเห็นเด็กกำพร้าที่ถูกเอามาวางทิ้งไว้ หยกจึงได้เข้าใจว่าโลกนี้ยังมีเด็กโชคร้ายอีกหลายคนนัก และเพื่อนเขาบางคนเช่น ป้อม ลูกชายของ คุณนายทองห่อ กับคุณปลัด ที่แม้จะมีพ่อแม่พร้อมหน้า หากหยกได้รู้ความจริงว่าภายใต้รอยยิ้มนั้น มีแต่การปั้นหน้าใส่กัน หยกจึงเข้าใจว่า แท้จริงแล้วการที่เขามีก๋งคอยให้ความรักกับเขาอย่างแท้จริงต่างหากที่ทำให้เขาเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แล้ว ชุมชนห้องแถวที่ก๋งและหยกอาศัยอยู่เป็นแหล่งรวมคนจีนมากหน้า เพื่อนบ้านที่สนิทกันอยู่ก็คือ เง็กจู ซึ่งเป็นที่ยึดติดกับธรรมเนียมจีนอย่างเหนียวแน่น และไม่ค่อยยอมรับความเปลี่ยนแปลง เง็กจูมีลูกชายคือ เพ้ง และลูกสาวคือ เกียว หลายครั้งที่เง็กจูมีปัญหากับลูก ก๋งจะเป็นคนคอยแก้ปัญหาให้ทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เกียวแหกประเพณีเดิมของผู้หญิงจีน หนีไปเรียนภาคค่ำ หรือตอนที่เพ้งรับ นวล ภรรยาคนไทยเข้าบ้าน จนเง็กจูขู่จะฆ่าตัวตาย ก๋งเป็นคนชี้ทางสว่างให้เง็กจูเห็นและยอมปรับทัศนคติเพื่ออยู่ร่วมกับลูกหลานในโลกปัจจุบันให้ได้ หรือแม้แต่คนไทยบางคนที่มาเช่าบ้านอยู่ในชุมชนจีนนี้ ก๋งก็เป็นคนจีนคนเดียวที่ยื่นมือให้ความช่วยเหลือ ขณะที่คนจีนคนอื่นๆ ตั้งแง่รังเกียจ ไม่ว่าจะเป็น สมพร หญิงสาวผู้โชคร้ายที่หนีออกมาจากซ่องโสเภณี แฉล้ม และไพศาล คู่ผัวเมียที่ทะเยอทะยานในวัตถุจนตกเป็นทาสการพนัน และหาญ กับจำเรียง หนุ่มสาวที่วิวาห์เหาะมาจากกรุงเทพฯ ชุมชนห้องแถว พ.ศ.2548 หยก กลับไปเยี่ยมชุมชนห้องแถวอีกครั้ง เขาเพ่งมองภาพถ่ายขาวดำของงานวันแซยิด ในห้องแถวหลังเก่าของตัวเอง เรื่องราวเก่าๆ ยังคงฉายชัดอยู่ในความทรงจำของเขา แม้ว่าวันนี้ชุมชนห้องแถวจะเปลี่ยนแปลงและเจริญขึ้นมากกว่าวันก่อนแล้วก็ตาม หน้าห้องแถวห้องหนึ่ง เด็กชายคนหนึ่งนอนอ่านหนังสือให้อากงของตัวเองฟัง หยกนึกถึงภาพตัวเองกับก๋งในวัยเด็ก และยิ้มออกมาเมื่อเห็นชื่อหนังสือ “อยู่กับก๋ง” บนหน้าปก หยกเหม่อมองท้องฟ้าราวกับจะมองหาก๋ง อยากให้ก๋งได้เห็นว่าวันนี้ เขาได้ทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับก๋งแล้ว

Diaryonline

31 สิงหาคม 2552
วันนี้ไปกรุงเทพกับคุณแม่ คุณแม่จะไปหาหมอก็เลยขอไปด้วย นั่งหลับตลอดทางเลย พอถึงกรุงเทพฝนตกหนักมาก ก็เลยบอกแม่ว่าวันนี้ฝนตกหนัก ไปเรียนพอเศษไม่สะดวก วันนี้ก็เลยไม่ได้ไปเรียนพิเศษ พอ สักประมาณ11.00 น. แม่ก็พาไปเที่ยวแต่ก็ไม่นานมากนักต้องมารับพี่อีก ก็เลยต้องรีบกลับบ้าน

Diaryonline

29 สิงหาคม 2552
วันก็เหมือนเมื่อวาน นั่งอยู่ที่เดิมตลอดเลย แต่บางครั้งก็ไปเล่นแบตบ้าง ถ่ายรูปเล่นบ้าง แต่เล่นตอนใกล้จะกินข้าวแล้ว พอเล่นเสร็จก็ไปกินข้าวต่อเลย พอกินเสร็จก็มานั่งที่เดิม แล้วก็นอน พอสักประมาณบ่าย3 ก็ไปร่วมพิธีปิด พอเสร็จแล้วก็กลับบ้าน

งานวันแม่

mother is person have the obligation and I very , sometimes mother , The kindhearted , but , sometimes , fierceness , mother will please me almost everything , except , but , about [ story ] study , subject some that me doesn't like , mother , enforce give me is studying good , horn difficult time has what mother , buy always , but , if , I beg for too much mother , complain , The a little

Diaryonline

28 สิงหาคม 2552

วันนี้เป็นที่สบายๆ ไม่ไปไหนเลยนั่งอยู่ที่โต๊ะตลอดเลย อากาศไม่ร้อนมากด้วย พอตอนบ่ายๆก็ไปดูกีฬา เลิกแล้วก็กลับบ้าน